Έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος κωμικός

Κώστας Βουτσάς: Ο 89χρονος δημοφιλής ηθοποιός άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Αττικόν στις 4.20 το πρωί της Τετάρτης μετά από μάχη 19 ημερών στην Εντατική.
Κώστας Βουτσάς: Σύμφωνα με ανακοίνωση του νοσοκομείου, ο Κώστας Βουτσάς στις 7 Φεβρουαρίου παρουσίασε συμπτώματα λοίμωξης αναπνευστικού και επιβάρυνσης της καρδιακής και της αναπνευστικής του λειτουργίας και μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.Την τελευταία εβδομάδα υποβλήθηκε σε τραχειοστομία. Άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα, έχοντας δίπλα του τη σύντροφο και τα παιδιά του.

Την είδηση του θανάτου του αγαπημένου κωμικού επιβεβαίωσε με ανάρτησή της στο Facebook η ηθοποιός Χριστίνα Αλεξανιάν.

Ο Κώστας Βουτσάς (Σαββόπουλος ήταν το οικογενειακό του όνομα) γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1931 στην Αθήνα, σε προσφυγική οικογένεια με καταγωγή από τους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης, που σήμερα ανήκουν στο έδαφος της Τουρκίας.Μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένεια του. Ο πατέρας του εργάστηκε ως εργάτης οδοποιΐας κι ο μικρός Κώστας επινόησε διάφορες δουλειές του ποδαριού για επιβίωση. Στα χρόνια της Κατοχής μοίραζε προκηρύξεις στους κινηματογράφους μαζί με άλλα «Αετόπουλα» της ΕΠΟΝ.

Το οικογενειακό επίθετο ήταν Σαββόπουλος, αλλά το “Βουτσάς” επικράτησε από τον παππού του που έφτιαχνε βαρέλια και τα βαρέλια παλαιότερα τα έλεγαν “βουτσιά”. Όταν ξεκίνησε την καριέρα του, τού είχε προτείνει θιασάρχης να το αλλάξει σε “Βέσελης”, αλλά αρνήθηκε.

Μετά τον πόλεμο, ασχολήθηκε με διάφορες μορφές αθλητισμού, όπως στίβο, κωπηλασία, βόλεϊ και μπάσκετ. Η πρώτη του θεατρική εμπειρία, όπως έχει πει, ήταν στα σχολικά του χρόνια όταν ο προπονητής του τον είχε στείλει για προπόνηση στη Μηχανιώνα κι έλαβε μέρος στην παράσταση της καστασκήνωσης. Έκανε ένα αρνητικό σχόλιο για το παιδί που υποδύονταν τον μεθυσμένο κι όταν ο υπεύθυνος του θεατρικού τον προκάλεσε αν μπορεί να το κάνει καλύτερα βρέθηκε τελικά με τον ρόλο.

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, απ’ όπου αποφοίτησε το 1953. Έδωσε εξετάσεις για να πάρει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, την οποία τελικά του έδωσαν στην τρίτη προσπάθεια αφού η επιτροπή τον είχε απορρίψει δύο φορές, επειδή δεν «έκανε για ηθοποιός» -όπως του είχαν πει- και αρχικά έλαβε μέρος σε παραστάσεις περιπλανώμενων θιάσων (μπουλούκια).

«Φστ μπόινγκ» (Κάτι να καίει, 1963)

Η δεκαετία του ’60
Στα τέλη της δεκαετίας του ’ 50, εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα, ύστερα από πρόταση της γνωστής πρωταγωνίστριας της εποχής Καλής Καλό για να εμφανιστεί μαζί της στο θέατρο “Περοκέ”. Εκεί τον είδε ο Αλέκος Σακελλάριος και του έδωσε έναν μικρό ρόλο στην ταινία του ” Η κυρά μας η μαμμή” (1958), που αποτέλεσε το διαβατήριο για την ένταξή του στην Φίνος Φιλμ.

Το 1961, είναι η χρονιά της καταξίωσης για τον Κώστα Βουτσά. Εμφανίστηκε σε δύο ταινίες της Φίνος Φιλμ, “Η Αλίκη στο Ναυτικό” του Αλέκου Σακελλάριου και “Ο Σκληρός Άνδρας”, του Γιάννη Δαλιανίδη, ο οποίος του εμπιστεύτηκε ένα κωμικό ρόλο στην κατά τ’ άλλα επόμενη δραματική ταινία του “Ο Κατήφορος”, που άρχισε να προβάλλεται στα τέλη της ίδιας χρονιάς. Η ταινία όχι μόνο έσπασε ταμεία, αλλά απογείωσε τις καριέρες των πρωταγωνιστών της Ζωής Λάσκαρη, Νίκου Κούρκουλου και φυσικά του Κώστα Βουτσά, ενώ καθιέρωσε τον Γιάννη Δαλιανίδη ως ένα από τους εμπορικότερους σκηνοθέτες του ελληνικού κινηματογράφου.

Τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησε σε αξέχαστες κωμωδίες, πραγματοποιώντας σπουδαίες ερμηνείες. Οι ατάκες του άφησαν εποχή (“Έχω και κότερο πάμε μια βόλτα;”, “Κααατίνα σαλααμάκι”) και οι καρπαζιές του στον Αλέκο Τζανετάκο και τον Σωτήρη Τζεβελέκο δημιούργησαν σχολή. Κάποιοι από τους ρόλους του, που μένουν αξέχαστοι είναι ο μικροαστός στο “Ανθρωπάκι”, ο νιόπαντρος στη “Νύχτα Γάμου”, ο τεμπέλης γιος στη “Χαρτοπαίχτρα”, ο λαϊκός ποδοσφαιριστής στο “Μια Κυρία στα Μπουζούκια”, ο μικροαπατεώνας στον “Γόη”, ο γιαλαντζί Άραβας στο “Ξυπόλητος Πρίγκηψ” και ο Ράμογλου με το κότερο, στο “Κορίτσια για Φίλημα”. Στα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, άφησε τη σφραγίδα του σε δύο τραγούδια, το “Φσσστ, μπόινγκ!” (“Κάτι να καίει”) και το “Αψού, γείτσες!” ( “Κορίτσια για φίλημα”).

«Αψού γείτσες» (Κορίτσια για φίλημα, 1965)

Η δεκαετία του ’80
Την δεκαετία του ’80 έπαιξε σε βιντεοταινίες, αλλά πέρασε και στην αντίπερα όχθη του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, όπως και ο Θανάσης Βέγγος, ερμηνεύοντας πιο απαιτητικούς ρόλους σε ταινίες του σκηνοθέτη Βασίλη Βαφέα. Ξεχωρίζει ο ρόλος του μικροαστού λογιστή στην κοινωνική ταινία του Βαφέα “Ο Έρωτας του Οδυσσέα”, για την οποίον τιμήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το 1984. Η ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο “Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών” του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1985 και ένα χρόνο αργότερα μεταδόθηκε ως μίνι σειρά από την ΕΡΤ.

Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1973 με την σειρά του Κώστα Πρετεντέρη “Ονειροπαρμένος” (ΕΡΤ), που ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες εκείνων των χρόνων και στο σίριαλ «Βαριετέ». Συνέχισε με δημοφιλείς σειρές, όπως “Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού” (ΥΕΝΕΔ, 1979), και “Ο Ανδροκλής και τα Λιοντάρια του” (ΕΡΤ, 1985), «Για μια θέση στον ήλιο», «Γιούγκερμαν», «Δέκα Μικροί Μήτσοι»,«Επτά θανάσιμες πεθερές», «Η πολυκατοικία» κ.ά.

Παράλληλα, ξεδίπλωσε το κωμικό του ταλέντο σε όλα τα είδη του θεάτρου – πρόζα, επιθεώρηση, μιούζικαλ. Ενδεικτικά, έπαιξε σε κωμωδίες του Νίκου Τσιφόρου (“Αγάπη μου Παλιόγρια”, που γυρίστηκε και επιτυχημένη ταινία με τον ίδιο και την Ξένια Καλογεροπούλου, “Οι Απάνω και οι Κάτω”), του Κώστα Πρετεντέρη (” Ο νονός μου ο διάβολος”, “Ο καπετάν Κώστας στο Πόρτο-Λιμπερτά”) του Ασημάκη Γιαλαμά (Μπαμπά, ποιός είναι ο μπαμπάς μου;”), αλλά σε έργα των Μολιέρου “Ο Αρχοντοχωριάτης” και Ντάριο Φο (“Όποιος κλέβει ένα πόδι κερδίζει στην αγάπη”). Ο Κώστας Βουτσάς έπαιξε, επίσης, σε κωμωδίες του Αριστοφάνη (“Θεσμοφοριάζουσες”, “Σφήκες”, “Όρνιθες”) με μεγάλη επιτυχία και με κοσμοσυρροή στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Παρέμεινε ενεργός και δραστήριος μέχρι τέλους, απολαμβάνοντας την αγάπη του κόσμου που παρέμεινε πιστός σε όλες του τις παραστάσεις, με πιο πρόσφατες την «Σμύρνη μου αγαπημένη» της Μιμής Ντενίση έως την τελευταία, την παιδική «Σταχτοπούτα» του Σαρλ Περώ, στο θέατρο Broadway.

Η προσωπική του ζωή
Υπήρξε σύζυγος της ηθοποιού και χορεύτριας Έρρικας Μπρόγερ, με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Σάντρα (1972). Έχει άλλες δύο κόρες από τον δεύτερο γάμο του, με τη Θεανώ Παπασπύρου, τη Θεοδώρα (1977) και τη Νικολέτα (1979), με την πρώτη να ακολουθεί τα δικά του βήματα στο χώρο της ηθοποιίας. Ο θετός γιος του (από προηγούμενο γάμο της τρίτης γυναίκας του Εύης Καραγιάννη, πρώην μοντέλου και ηθοποιού), Άνθιμος Ανανιάδης, είναι επίσης ηθοποιός.

Το 2015, ο Κώστας Βουτσάς έκανε σχέση με τη 39 χρόνια μικρότερή του ηθοποιό, Αλίκη Κατσαβού, με την οποία παντρεύτηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016 και στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους απέκτησαν ένα γιο, τον Φοίβο.

Τι είχε πει σε τελευταίες του συνεντεύξεις
«Θέλω να κάνω τον κόσμο να γελάει, να διασκεδάζει, να περνάει ωραία μαζί μου», είχε πει στην τελευταία του συνέντευξη στο Down Town.

«Μα δεν κουράζεστε;» τον είχαν ρωτήσει κι εκείνος απάντησε: «Κούραση καλέ είναι το θέατρο; Εγώ κουράζομαι μόνο όταν κάθομαι». «Το θέατρο είναι ανάγκη για μένα, είναι η ζωή μου. Και έχω πολλά πράγματα ακόμα να πω. Είμαι νέος ακόμα, 87 χρονών».

«Μη με αναφέρεις ως legend. Θρύλο θα με πεις όταν θα αποσυρθώ. Εγώ είμαι ακόμα μάχιμος», είχε τονίσει τον Μάιο του 2019.

Όσο για τη σχέση του με την πολιτική είχε δηλώσει: «Ο πατέρας μου ήταν αριστερός, κομουνιστής, κυνηγημένος και ψηφίζω ΚΚΕ χωρίς να είμαι ενεργό μέλος, γιατί για να συμβεί αυτό, πρέπει να τρέχω κι έχω δουλειές, οπότε δεν μπορώ. Ψηφίζω ΚΚΕ για να τους κάνει αφόρητη τη νίκη αυτών που κυβερνάνε… Με φώναξαν να πάω για βουλευτής και τώρα αλλά και παλαιότερα…».

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ