Η έντονη αντίδραση του λιβυκού ΥΠΕΞ αποτελεί έμμεση –αλλά σαφή– επαναφορά του παράνομου Τουρκολιβυκού Μνημονίου στο τραπέζι, καθώς χαρακτηρίζει τις ελληνικές ενέργειες ως «σαφή παραβίαση» και καλεί σε αναστολή οποιασδήποτε δραστηριότητας μέχρι να υπάρξει «νομική συμφωνία που να σέβεται το διεθνές δίκαιο». Στο ίδιο πλαίσιο, η ανακοίνωση αναφέρει χαρακτηριστικά πως η Λιβύη «ανέκαθεν επιδίωκε και συνεχίζει να επιδιώκει να μετατρέψει τη λεκάνη της Μεσογείου σε χώρο συνεργασίας, ειρήνης και κοινής ανάπτυξης», ενώ προειδοποιεί ότι οι μονομερείς κινήσεις «οδηγούν μόνο σε περαιτέρω ένταση και πολυπλοκότητα». Ένα σαφές μήνυμα προς την Αθήνα, σε μία χρονική συγκυρία που η Αθήνα επεδίωκε την αποκατάσταση διαύλων με όλες τις πλευρές στη Λιβύη.

Η Τουρκία «παρών» και πάλι στο παρασκήνιο

Η συγκυρία της ανακοίνωσης δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: έρχεται ενώ είχαν προγραμματιστεί συναντήσεις του Γ. Γεραπετρίτη με τη μεταβατική κυβέρνηση της Τρίπολης αλλά και με την Ανατολική Λιβύη, στέλνοντας έτσι σαφές μήνυμα δυσαρέσκειας για την εκατέρωθεν ελληνική προσέγγιση. Δεν είναι τυχαίο πως ο υπουργός Ενέργειας της Λιβύης συναντήθηκε προχθές με τον Τούρκο πρέσβη στην Τρίπολη, συζητώντας για ενίσχυση της στρατηγικής συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα, με επίκεντρο το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Όπως όλα δείχνουν, το λιβυκό υπουργείο εξετάζει –σε συνεννόηση με την Τουρκία– την αναβίωση των σχεδίων του Τουρκολιβυκού Μνημονίου, επιδιώκοντας συνέχιση της συνεργασίας των κρατικών εταιρειών πετρελαίου των δύο χωρών, την ώρα που η Ελλάδα είχε ανακοινώσει –χωρίς μέχρι πρότινος αντίδραση– διεθνή διαγωνισμό για δύο θαλάσσια οικόπεδα νοτίως της Κρήτης, για τα οποία ήδη έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον η αμερικανική Chevron.

Η Αθήνα είχε ποντάρει στη «σιωπηλή συναίνεση»

Η αλήθεια είναι πως η ελληνική κυβέρνηση είχε διαπιστώσει μια περίεργη σιωπή από την Τρίπολη, που ερμηνευόταν ως έμμεση ανοχή στις κινήσεις μας για την αδειοδότηση των οικοπέδων βάσει της αρχής της μέσης γραμμής. Οι πληροφορίες από την Ανατολική Λιβύη –και συγκεκριμένα από τη Βουλή του Τομπρούκ– ανέφεραν ότι η στάση απέναντι στο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο παραμένει αρνητική. Αυτό έδινε χώρο για μια πιο ουσιαστική διπλωματική προσέγγιση με το ανατολικό κομμάτι της χώρας, κάτι που προφανώς δεν πέρασε απαρατήρητο στην Τρίπολη.