Ένας εκ των βασικών λόγων είναι βεβαίως ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι αντίπαλοί του είναι πιο διαλλακτικοί ή πιο δημοκρατικοί από τον Ερντογάν. Το αντίθετο. Μάλλον έχουν χειρότερες και ποιο επιθετικές βλέψεις απότον Ερντογάν.
Ο δεύτερος, εξίσου σοβαρός λόγος, είναι ότι το καθεστώς Ερντογάν δύσκολα θα επιτρέψει μια αδιάβλητη και καθαρή εκλογική διαδικασία. Δεν φημίζεται για κάτι τέτοιο. Η απόπειρα φίμωσης και πολιτικής εξόντωσης ενός εκ των πιθανών βασικών του αντιπάλων, του Εκρέμ Ιμάμογλου, μετά και την πρωτόδικη απόφαση για ποινή φυλάκισης και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, δεν δείχνει ότι είναι διατεθειμένος να δεχθεί το όποιο αποτέλεσμα βγάλει η κάλπη. Άλλωστε όπως εύστοχα υπενθυμίζει σε ρεπορτάζ ο ιστότοπος Nordic Monitor, οι εισαγγελείς που διορίστηκαν από τον Ερντογάν προσπαθούν να αποτρέψουν την κριτική εναντίον του με την αιτιολογία της προσβολής του προέδρου. Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ο αριθμός των υποθέσεων συκοφαντικής δυσφήμισης κατά του προέδρου, που ήταν 110 το 2014, αυξήθηκε σε 9.168 το 2021. Ενώ μόνο ένα παιδί κάτω των 18 ετών διώχθηκε ποινικά το 2014, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 305 το 2021. Περίπου 200.000 έρευνες έχουν διεξαχθεί με καταγγελίες για εξύβριση του προέδρου τα τελευταία οκτώ χρόνια, εκ των οποίων οι 44.675 οδηγήθηκαν σε δίκη. Από αυτές, οι 4.864 κατέληξαν σε καταδίκες. Αυτή η κατάσταση όχι μόνο προκαλεί λιγότερες αρνητικές ειδήσεις και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον Ερντογάν, αλλά ενισχύει επίσης την εικόνα του ως αυταρχικού ηγέτη.
