Ο Αλέν Ντελόν, ο θρυλικός Γάλλος ηθοποιός και μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών. Ο Ντελόν, που γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1935 στο Σο, ένα προάστιο του Παρισιού, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στον κινηματογράφο με την απαράμιλλη γοητεία του, την υποκριτική του δεξιότητα και τη χαρακτηριστική, αινιγματική του παρουσία.
«Ο Αλέν Φαμπιέν, η Ανούσκα, ο Άντον και (ο σκύλος του) Loubo, με βαθιά θλίψη ανακοινώνουν τον θάνατο του πατέρα τους. Έφυγε ήσυχα από τη ζωή στο σπίτι του στο Douchy, περιτριγυρισμένος από τα τρία του παιδιά και την οικογένειά του. Η οικογένειά του σας ζητά να σεβαστείτε την ιδιωτική του ζωή σε αυτή την εξαιρετικά οδυνηρή στιγμή του πένθους», αναφέρεται στο δελτίο Τύπου της οικογένειας.
Ο Αλέν Ντελόν υπήρξε μία από τις πιο εμβληματικές κινηματογραφικές μορφές. Το ταλέντο και η γοητεία του καθήλωνε τους θεατές, ενώ μαγνήτιζε το γυναικείο φύλο. Έτυχε παγκόσμιας αναγνώρισης και αφήνει πίσω του ένα σημαντικό καλλιτεχνικό αποτύπωμα, αν και η ταραχώδης προσωπική του ζωή, ιδίως προς το τέλος της, δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αντίστοιχα πετυχημένη.
Τα πρώτα χρόνια
Οι γονείς του, Εντίτ και Φαμπιάν Ντελόν χώρισαν όταν ο Αλέν ήταν τεσσάρων ετών. Αμφότεροι ξαναπαντρεύτηκαν και, ως αποτέλεσμα, ο Ντελόν απέκτησε μια ετεροθαλή και δύο ετεροθαλείς αδελφούς.
Μετά τη ναυτική του θητεία, στα 1956, ο Ντελόν επέστρεψε στη Γαλλία και ξεκίνησε να εργάζεται ως σερβιτόρος, αχθοφόρος, γραμματέας και βοηθός πωλήσεων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε φίλος με την ηθοποιό Μπριζίτ Ομπέρ και ενώθηκε της σε ένα ταξίδι στο Φεστιβάλ των Καννών, απ’ όπου θα ξεκινούσε η κινηματογραφική του καριέρα.
Η καριέρα του Αλέν Ντελόν ξεκίνησε στη δεκαετία του 1950, όταν έγινε γρήγορα ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της ευρωπαϊκής κινηματογραφικής σκηνής. Οι ρόλοι του σε ταινίες όπως το «Ρόκο και τα αδέλφια του» (1960) και το «Έγκλημα στην Ύδρα» (1962) καθιέρωσαν το όνομά του παγκοσμίως. Ο Ντελόν έγινε γνωστός για την ικανότητά του να ερμηνεύει χαρακτήρες με περίπλοκες ψυχολογίες, ενώ η επιβλητική του παρουσία και η φυσική του γοητεία τον κατέστησαν είδωλο της εποχής του.
Στη διάρκεια της καριέρας του, συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες όπως ο Λουκίνο Βισκόντι, ο Ζαν-Πιερ Μελβίλ και ο Μικελάντζελο Αντονιόνι. Ο ρόλος του στο «Ο Σαμουράι» (1967), σε σκηνοθεσία Μελβίλ, παραμένει ένας από τους πιο αξέχαστους της φιλμογραφίας του, ενώ η ταινία έχει καθιερωθεί ως κλασικό δείγμα του κινηματογράφου νουάρ.
Παρά τη λαμπερή εικόνα του ως ηθοποιός, ο Ντελόν δεν δίστασε να αποκαλύψει την ευαισθησία του και την ανθρώπινη πλευρά του. Έχει δηλώσει πολλές φορές ότι η ζωή του δεν ήταν εύκολη, και ότι πίσω από τη λάμψη υπήρχε πόνος και μοναξιά. Η προσωπική του ζωή, γεμάτη εντάσεις και τραγωδίες, ήταν συχνά αντικείμενο έντονου ενδιαφέροντος από τα μέσα ενημέρωσης.
Κληρονομιά
Η απώλεια του Αλέν Ντελόν αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον κόσμο του κινηματογράφου. Ο Ντελόν δεν ήταν απλά ένας ηθοποιός, αλλά ένα σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής, ένας άνθρωπος που κατάφερε να συνδυάσει την καλλιτεχνική ακεραιότητα με τη μαζική απήχηση. Η κληρονομιά του ζει μέσα από τις αμέτρητες ταινίες στις οποίες συμμετείχε και την επιρροή που άσκησε σε γενιές ηθοποιών και σκηνοθετών.
Ο Αλέν Ντελόν θα παραμείνει για πάντα στη μνήμη μας ως ένας από τους μεγάλους του κινηματογράφου, ένα διαχρονικό είδωλο που ενσάρκωσε τη γοητεία, την πολυπλοκότητα και τη μαγεία της έβδομης τέχνης.
