Μία αν μη τι άλλο «τρελή» πορεία ακολουθούν οι τιμές στις παλιές κατοικίες, με τους ιδιοκτήτες να ζητάνε ως και περισσότερα, ανά τετραγωνικό μέτρο, από τις τιμές πώλησης νεόδμητων διαμερισμάτων.
Στην ανατολική Θεσσαλονίκη, δεν υπάρχει παλιό διαμέρισμα, ηλικίας 40-50 ετών, που να πωλείται κάτω από 2.000 ευρώ/τ.μ., ενώ ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην περιοχή του Ντεπώ, διαμέρισμα σε πολυκατοικία 40 ετών πωλείται προς 4.000 τ.μ.
Άλλο διαμέρισμα, σε ημιόροφο, πωλείται προς 2.200 ευρώ/τ.μ. και, στο κέντρο της πόλης, σε πολυκατοικία που κοντεύει τα 73 χρόνια, διαμέρισμα πωλείται στα 2.100 ευρώ/τμ.
«Βρήκανε και ζητάνε», λένε πολλοί ενδιαφερόμενοι να αγοράσουν, με τον πρόεδρο του Συλλόγου Μεσιτών Θεσσαλονίκης και της ΟΜΑΣΕ, μηχανικό Κώστα Τζάρο να επισημαίνει, πως οι τιμές στη δεύτερη κατοικία, είναι αυτές που ορίζει τελικά η αγορά και πώς δεν είναι πάντοτε τόσο υψηλές, όσο φαίνονται σε πρώτη ανάγνωση, καθώς μετράει η περιοχή, η κατάσταση του προς πώληση ακινήτου, αν είναι ανακαινισμένο ή όχι, η ποιότητα της τυχόν ανακαίνισης και, η κατάσταση της οικοδομής.Η άνοδος στις τιμές των μεταχειρισμένων ακινήτων, σύμφωνα με τον κ. Τζάρο, οφείλεται σε δύο παράγοντες, κυρίως: Στην περιορισμένη προσφορά οικιστικών ακινήτων και, στην είσοδο στην αγορά αλλοδαπών αγοραστών που παίρνουν μεταχειρισμένα διαμερίσματα, εκμεταλλευόμενοι το καθεστώς της golden visa, είτε για δική τους κατοικία, είτε σαν επενδυτικά ακίνητα.
Επίσης, ο κ. Τζάρος, έκανε μία ακόμη καίρια επισήμανση που αφορά ειδικά στους ξένους αγοραστές, λέγοντας ότι το κριτήριό τους, σε ό,τι αφορά τις ζητούμενες τιμές, είναι διαφορετικό από αυτό των Ελλήνων, καθώς στο υπόλοιπο της Ευρώπης, που δεν βίωσε την δεκαετή οικονομική κρίση της Ελλάδας και την συνεπαγόμενη μεγάλη μείωση στις τιμές των ακινήτων, οι τιμές είχαν ακολουθήσει διαφορετική, ανοδική κατά κύριο λόγο, εξέλιξη, με αποτέλεσμα, οι τιμές που οι Έλληνες θεωρούν, ακριβές, για αυτούς να είναι ελκυστικές.
